24grammata.com/ φύση
Τουλάχιστον 7, 3 εκατ. τόνοι ψαριών, ετησίως, αλιεύονται και ξαναρίχνονται, ημιθανή, στη θάλασσα.
Τουλάχιστον 7, 3 εκατ. τόνοι ψαριών, ετησίως, αλιεύονται και ξαναρίχνονται, ημιθανή, στη θάλασσα.
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός (περιοδικό: Ψάρεμα)
Οι αριθμοί
Σύμφωνα με την πράσινη Βίβλο της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ε.Ε είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στον κόσμο μετά την Κίνα και το Περού(;!). Στην Ε.Ε. παράγεται το 4,4% (;) της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής. Ο μεγαλύτερος παραγωγός της Ε.Ε. (αλιεία και υδατοκαλλιέργεια είναι η Ισπανία (1.005.788 τόνοι), ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η θέση με 209.869 τόνους (οι αριθμοί αφορούν το έτος 2006).
Σύμφωνα με την πράσινη Βίβλο της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ε.Ε είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στον κόσμο μετά την Κίνα και το Περού(;!). Στην Ε.Ε. παράγεται το 4,4% (;) της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής. Ο μεγαλύτερος παραγωγός της Ε.Ε. (αλιεία και υδατοκαλλιέργεια είναι η Ισπανία (1.005.788 τόνοι), ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η θέση με 209.869 τόνους (οι αριθμοί αφορούν το έτος 2006).
Η κατανάλωση
Ίσως από τους πιο αξιόπιστους αριθμούς θα μπορούσε να ήταν ο όγκος των αλιευμάτων που καταναλώνεται. Αλλά σε τούτο το σημείο η Ε.Ε. δε δίνει απόλυτους αριθμούς (για να μη γίνει η σύγκριση των αριθμών ανάμεσα στην αλίευση και την κατανάλωση;) αλλά την ποσοστιαία κατά κεφαλήν κατανάλωση προϊόντων αλιείας (Kg/κεφαλή) κατά το έτος 2003. Στην Ε.Ε. η μέση κατανάλωση ψαριού είναι 21,4 κιλά/άτομο/έτος, ενώ παγκοσμίως η μέση κατανάλωση ανέρχεται στα 16,1 κιλά. (η Πορτογαλία με 56,9 κιλά/άτομο/ετησίως, η Ελλάδα, κάπου στη μέση, με 22 κιλά/άτομο/ετησίως και τελευταία η Ρουμανία με 3,9 κιλά/άτομο/ετησίως).
Απορριπτόμενα αλιεύματα
Εκείνο, όμως, που είναι εφιαλτικό είναι το ποσοστό των απορριπτόμενων αλιευμάτων. Και γίνεται ακόμα πιο εφιαλτικό αν κάποιος αναλογιστεί ότι στην πραγματικότητα αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι πολλαπλάσιος. Στο Βόρειο Ανατολικό Ατλαντικό ωκεανό, 1.332.000 τόνοι αλιευμάτων ρίχνονται στη θάλασσα και ουσιαστικά πρόκειται για μια ασύλληπτη ποσότητα ψαριών που καταστρέφονται δίχως λόγο και αιτία. Η ποσότητα αντιστοιχεί στο 13% των συνολικών αλιευμάτων της περιοχής. Και βέβαια κανένας επαγγελματίας δεν κάθεται ούτε να ζυγίσει με ακρίβεια, αλλά ούτε και να δηλώσει σε επίσημα παραστατικά τα ψάρια που πέταξε στον ωκεανό. Στη Μεσόγειο και τη Μαύρη θάλασσα τα απορριπτόμενα αλιεύματα ανέρχονται σε 180.000 τόνους (περίπου το 5% των συνολικών αλιευμάτων). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του FAO τα απορριπτόμενα αλιεύματα σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζουν, σε βάρος, το 8% των συνολικών αλιευμάτων, που αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε 7,3 εκατομμ. τόνους ετησίως Ο κοινός νους δεν μπορεί να χωρέσει αυτήν την άσκοπη, αδικαιολόγητη, ανεύθυνη σφαγή.
Τα αίτια και πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης
Γιατί ξαναπετάνε στη θάλασσα ορισμένα είδη ψαριών; Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση ή υπάρχει χαμηλή τιμή για ορισμένα είδη ψαριών, που έτυχε να πιάσει στα δίχτυα του ο ψαράς. Και επειδή δεν επιθυμεί να φορτώσει το πλοίο του με φτηνό ψάρι το πετά στη θάλασσα, νεκρό ή ημιθανές, με την ελπίδα να αλιεύσει κάποιο εμπορικότερο είδος. Μία ακόμα αναπόφευκτη αιτία της απόρριψης είναι η εφαρμογή ελαχίστων μεγεθών ιχθύων. Ο κάθε κοινός νους θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις αυτής της άδικης σφαγής των μικρών ψαριών για ολόκληρη τη θάλασσα, αλλά και για την επαγγελματική επιβίωση των ψαράδων, αν και δυστυχώς, δεν μπορούν να δοθούν εφικτές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ίσως η πιο ρεαλιστική λύση είναι η προσαρμογή των αλιευτικών εργαλείων, ώστε να μη παγιδεύονται στα δίχτυα τα απειλούμενα είδη ή τα μικρά ψαράκια
Ίσως από τους πιο αξιόπιστους αριθμούς θα μπορούσε να ήταν ο όγκος των αλιευμάτων που καταναλώνεται. Αλλά σε τούτο το σημείο η Ε.Ε. δε δίνει απόλυτους αριθμούς (για να μη γίνει η σύγκριση των αριθμών ανάμεσα στην αλίευση και την κατανάλωση;) αλλά την ποσοστιαία κατά κεφαλήν κατανάλωση προϊόντων αλιείας (Kg/κεφαλή) κατά το έτος 2003. Στην Ε.Ε. η μέση κατανάλωση ψαριού είναι 21,4 κιλά/άτομο/έτος, ενώ παγκοσμίως η μέση κατανάλωση ανέρχεται στα 16,1 κιλά. (η Πορτογαλία με 56,9 κιλά/άτομο/ετησίως, η Ελλάδα, κάπου στη μέση, με 22 κιλά/άτομο/ετησίως και τελευταία η Ρουμανία με 3,9 κιλά/άτομο/ετησίως).
Απορριπτόμενα αλιεύματα
Εκείνο, όμως, που είναι εφιαλτικό είναι το ποσοστό των απορριπτόμενων αλιευμάτων. Και γίνεται ακόμα πιο εφιαλτικό αν κάποιος αναλογιστεί ότι στην πραγματικότητα αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι πολλαπλάσιος. Στο Βόρειο Ανατολικό Ατλαντικό ωκεανό, 1.332.000 τόνοι αλιευμάτων ρίχνονται στη θάλασσα και ουσιαστικά πρόκειται για μια ασύλληπτη ποσότητα ψαριών που καταστρέφονται δίχως λόγο και αιτία. Η ποσότητα αντιστοιχεί στο 13% των συνολικών αλιευμάτων της περιοχής. Και βέβαια κανένας επαγγελματίας δεν κάθεται ούτε να ζυγίσει με ακρίβεια, αλλά ούτε και να δηλώσει σε επίσημα παραστατικά τα ψάρια που πέταξε στον ωκεανό. Στη Μεσόγειο και τη Μαύρη θάλασσα τα απορριπτόμενα αλιεύματα ανέρχονται σε 180.000 τόνους (περίπου το 5% των συνολικών αλιευμάτων). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του FAO τα απορριπτόμενα αλιεύματα σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζουν, σε βάρος, το 8% των συνολικών αλιευμάτων, που αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε 7,3 εκατομμ. τόνους ετησίως Ο κοινός νους δεν μπορεί να χωρέσει αυτήν την άσκοπη, αδικαιολόγητη, ανεύθυνη σφαγή.
Τα αίτια και πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης
Γιατί ξαναπετάνε στη θάλασσα ορισμένα είδη ψαριών; Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση ή υπάρχει χαμηλή τιμή για ορισμένα είδη ψαριών, που έτυχε να πιάσει στα δίχτυα του ο ψαράς. Και επειδή δεν επιθυμεί να φορτώσει το πλοίο του με φτηνό ψάρι το πετά στη θάλασσα, νεκρό ή ημιθανές, με την ελπίδα να αλιεύσει κάποιο εμπορικότερο είδος. Μία ακόμα αναπόφευκτη αιτία της απόρριψης είναι η εφαρμογή ελαχίστων μεγεθών ιχθύων. Ο κάθε κοινός νους θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις αυτής της άδικης σφαγής των μικρών ψαριών για ολόκληρη τη θάλασσα, αλλά και για την επαγγελματική επιβίωση των ψαράδων, αν και δυστυχώς, δεν μπορούν να δοθούν εφικτές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ίσως η πιο ρεαλιστική λύση είναι η προσαρμογή των αλιευτικών εργαλείων, ώστε να μη παγιδεύονται στα δίχτυα τα απειλούμενα είδη ή τα μικρά ψαράκια
Βιβλιογραφία
1.Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πράσινη βίβλος,Ε.Ε
2.Κοινή αλιευτική πολιτική, οδηγός χρήστη, Ε.Ε
3.Ανακοίνωση επιτροπής: COM (2007) 136 τελικό της 28ης Μαρτίου 2007
4.Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SEC (2007) 380 της 28ης Μαρτίου 2007
5.http://europa.eu
24grammata.com 1.Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πράσινη βίβλος,Ε.Ε
2.Κοινή αλιευτική πολιτική, οδηγός χρήστη, Ε.Ε
3.Ανακοίνωση επιτροπής: COM (2007) 136 τελικό της 28ης Μαρτίου 2007
4.Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SEC (2007) 380 της 28ης Μαρτίου 2007
5.http://europa.eu
No comments:
Post a Comment
Only News